Woensdagnacht 11 juli was het dan zover. Na een zware zwangerschap met daarin de nodige kwaaltjes kwam een zeer vlotte bevalling. Drie uur na de eerste wee werd onze kleine Juul geboren! Welkom lief meisje, wat ben je mooi!
Wat een geweldig gevoel is het toch, wanneer je je kindje in je armen krijgt. Ik geloofde gewoon niet (en nog steeds niet) dat ik haar al in mijn armen had. Dat kan niet! Een bevalling duurt zeker 24 uur, althans dat was bij Morris het geval. Dus ik ging er vanuit dat dit nu ook zo zou gaan. Maar ze was er al binnen 3 uur!
Die dinsdag had ik een flinke offday. Maandag was ik gestript en had die nacht veel krampen gehad. Dus ik ging er vanuit dat ze wel eens kon komen die dag. Nou mooi niet! Om 10 uur ‘s ochtends was alles verdwenen. Ik had geen krampen meer. Wel had ik zo nu en dan een steek in mijn buik die dag, maar niets meer dat leek op weeën. Hoogst irritant vond ik het. Ik was er klaar mee. Ik kon nu niet meer wachten. Ik wilde het liefst een week overslaan want voor een bevalling had ik al helemaal geen puf meer. Klaar was ik ermee!! De ene huilbui na de andere huilbui volgde die avond. De eettafel moest worden opgeruimd, de slaapkamer was een zooi met dozen, zo konden we toch geen kindje mee naar huis nemen?!! Dit leek meer op nesteldrang maar dan op het laatste moment (mijn specialiteit). Mijn lieve vriend gaf me een knuffel, zei me dat het inderdaad vervelend was dit wachten en ruimde de eettafel en de slaapkamer op. Dit alles was binnen een half uur gedaan. Daar maakte ik mij dan zorgen over, het ging nergens over. Maar het gaf me onrust. Alles moest spic en span! Daarna gingen we naar bed, we konden onze energie nu nog maar beter even sparen. Maar ik lag nog niet of er schoten onwijs pijnlijke weeën door mijn lijf. Mijn hemel! Als dit het was, dan wilde ik nu direct een ruggenprik! Onderweg naar de badkamer (zo’n 5 meter verder) kreeg ik al 2x weeën. Ik nam een hete douche en bleef hier 3 kwartier onder staan. Mijn vriend timede alle weeën en ze kwamen al om de 2 a 3 minuten. We moesten dus echt de verloskundige bellen. We konden direct naar het ziekenhuis.
Daar -na 1,5 uur- werd onze kleine meid geboren. Haar naam is Juul…
Met zijn drieën brachten we de eerste twee nachten door in het Geboortehotel. Deze was een paar etages hoger dan de verloskamers. Wat een luxe, ontbijtje, lunch en kraamhulp 24/7 tot je beschikking. Slapen werd het alleen niet echt. Ik zat vol adrenaline en bleef maar naar de kleine uk kijken. De ochtend van 11 juli kwam Morris kennismaken met zijn zusje. Ik had gelezen dat het beter was om de nieuwe baby in het wiegje te laten liggen en niet bij mama op schoot te hebben. Anders zou de broer of zus in kwestie jaloers kunnen worden. Zo gezegd zo gedaan! Morris was al direct super lief voor zijn zusje. Tot de dag van vandaag blijft hij haar maar kussen en handjes geven. Zo lief! Wat ben ik trots op mijn gezinnetje!
Dit moment zo met zijn prille viertjes wilde ik graag vastleggen. We zijn daarom ook heel snel langs vriendinnetje Rona vd Broek van Gestyled Fotografie gegaan. Zij heeft weer een fantastische gezinsshoot gemaakt! Like haar op Facebook en wie weet win jij wel een leuke shoot!
Liefs Jerr
You might also like
