En toen was het alweer bijna zomervakantie. Jaelyn heeft volgende week haar laatste schoolweek. Zo gek, ze is pas net begonnen eigenlijk. Hoewel ze in oktober al 4 is geworden, is ze, door omstandigheden, niet heel veel naar school geweest dit schooljaar. Dus waarschijnlijk start ze volgend jaar opnieuw in groep 1. Of zoals ze dat hier zo mooi noemen; ‘the early years’. Ondanks dat ze volgens mij alles al kan wat een kleuter hoort te kunnen. Maar goed, we hebben daar nog geen gesprekje over gehad dus dat weten we nog niet zeker. Maar wat maakt het uit? Het is belangrijk dat ze zich kan ontwikkelen op school en nog belangrijker is dat ze het naar haar zin heeft. Nou en dat zit sowieso wel goed. Ze heeft het onwijs naar haar zin en heeft in die paar weekjes dat ze naar school is geweest al zoveel geleerd van de Engelse taal. Echt super knap hoe onwijs snel kleine kinderen dat kunnen oppakken. In het begin heeft ze wel een paar keer gehuild op school, omdat ze het lunchen in een ander lokaal met andere leerkrachten erbij eng vond. Waarschijnlijk doordat dat te druk en lawaaierig was. Maar verder deed ze het van begin af aan super goed. En inmiddels gaat ook het lunchen goed en zelfs de grote boodschap op de wc durft ze nu daar te doen.
Hoewel ik het zelf wel fijn vond om af en toe éven mijn handen vrij te hebben, na maanden 24/7 met mijn kinderen te zijn, kijk ik ook wel weer uit naar de vakantie. Even weer lekker alle vrijheid om zelf te bepalen hoe laat we de deur uit gaan en om ergens naar toe te gaan zonder rekening te moeten houden met het uit school halen. Alles wordt weer wat losser en relaxter in de vakantie en dat past heel goed bij mij, want Oh wat hou ik van los en relaxt. Ik ben nooit het type “van de klok” geweest zeg maar.
Naast het feit dat Jaelyn veel geleerd heeft op school, is ze ook duidelijk zichzelf aan het ontplooien. Nu leg ik samen met Jaelyn vaak in de avond haar kleren klaar voor de volgende dag. Eerst koos ik het altijd voor haar, maar geleidelijk aan begint ze haar eigen mening te vormen. Dat was vanaf toen ze 3 was meen ik, dat ze interesse begon te krijgen in zelf haar outfit uitkiezen en samen stellen. In het begin vond ik dat geweldig om te zien en dacht; dit kan ik alleen maar toejuichen. Maar toen hoefde ze nog niet naar school, oftewel zich verplicht buitenshuis te vertonen. Nu heeft Jaelyn op zich best smaak, gevoel voor styling en oog voor detail en heeft ze vrijwel alleen maar “vertoonbare” kleding in haar kast liggen en hangen. (De Elsa- en ballerina jurk liggen tegenwoordig in de mand met verkleedkleren.) Dus dat scheelt. Maar toch, merk ik dat het me soms moeite kost om hetgeen wat zo door de afgelopen 4,5 jaar heen best een hobby van me geworden is; het hele ‘mijn kind stylen’ los te laten. En dat vind ik zo stom van mezelf.
Soms drukte ik mijn zin door of liet ik haar één item kiezen en dat ik het andere item daarbij uit koos, maar dit liep niet altijd even succesvol af. Natuurlijk kan ik mijn zin er makkelijk door duwen en zeggen mama bepaalt. Maar worden we daar gelukkiger van? En is dat wat ik mijn kind mee wil geven? Nee, ik zal er toch in moeten schikken. Tuurlijk kan ik voorzichtig proberen te sturen bij het samen uitzoeken, maar uiteindelijk is zij degene die het draagt. En zij moet zich goed voelen in hetgeen waar ze de hele dag in loopt. Ik had niet gedacht dat dat keerpunt nu al zou komen. Wanneer dan wel? Geen idee. Niet echt over na gedacht. Maar vooral sinds ze naar school gaat en zich spiegelt met de kindjes in haar klas of op school, merk ik dat ze zich er veel meer bewust van is. Met haar haren doen net zo. Zij bepaalt. Ik ga er geen strijd van maken. Heb ik heus wel eens gedaan, maar daar voelde ik me dan achteraf wel weer rot om. Dus ik probeer zoveel mogelijk in haar gevoel en ideeën mee te gaan en een klein beetje te sturen waar ik denk dat dat nodig is.
Nou heb ik Jaelyn zelf altijd wel zoveel mogelijk betrokken bij alles en zo ook bij het nemen van beslissingen. Ik heb haar zodra ze kon kiezen altijd zelf laten kiezen wat ze op brood wil bijvoorbeeld. Als ze naar school moet dan kiest ze ’s morgens wat ze op dat moment op brood wil en wat ze voor de lunch op brood wil. Dus misschien heb ik het er ook wel een beetje zelf naar gemaakt, dat ze zelf wil beslissen en dus ook over haar kleding. Maar ik denk ook wel dat het goed is en dat het bijdraagt aan haar zelfstandigheid. Zolang ik nog maar kan kopen voor haar wat ik mooi vind… Maar dat zal ongetwijfeld een volgend struikelblok worden.
Liefs Nienke
Vorige blog van Nienke gemist? Lees ‘m hier
Benieuwd naar meer outfits van Jaelyn en Lovy? Bekijk ze hier op Kindermodeblog
You might also like
