PERSOONLIJKE BLOG VAN ALLISON: OUD & NIEUW NET EVEN ANDERS
Hey!
Natuurlijk als eerste de beste wensen voor jullie mama’s & papa’s!
30 december 2018.
En ook dit jaar ging ik stinkend van het kots het nieuwe jaar in. En nee niet mijn eigen kots, maar die van Junes. Afgelopen jaar op oudjaarsdag en nieuwjaarsnacht was Junes zo’n 3 maanden oud. Zij kreeg nog de borst en helaas kregen wij beide spruw. Wat echt enorm balen is als je net lekker in het ritme zit. Het deed enorm veel zeer, alsof er telkens messteken in mijn borsten werden gestoken. Om beide van de spruw af te komen kregen we van de huisarts een middeltje voorgeschreven om tijdens het voeden op de borst te smeren zodat het tegelijkertijd ook in Junes haar mondje zou helpen. Maar helaas liep dat anders, ik werd dus constant onder gespuugd.. en niet zo’n klein beetje ook. Nee het waren eerder vloedgolven.. arme baby. En een zure avond voor mama. Ik herinner mij nog goed dat ik het die avond best spannend vond, het was de allereerste keer met baby. Hoe zou ze reageren op al dat geknal?Van te voren had ik wel afgekolfd, stel nou dat ze toch wakker zou worden van al dat vuurwerk. Ik vond het wel zo’n gezellig idee om gewoon een borreltje mee te kunnen drinken. Maar door de situatie heb ik dat toch maar gelaten. Het voelde gewoon niet fijn.
Dus even terug komend op 1 van mijn eerste zinnen, het is dus echt waar. Ik had er zoveel zin in! Gezellig met alle vrienden bij elkaar. Kindjes allemaal naar bed, ons feestje kon beginnen! Dit jaar hadden we er een thema-avond van gemaakt. Iedereen in disco, heerlijk toch als iedereen voor lul loopt? Junes lag nog geen 10 minuten in bed en zij melde zich al. Niks voor haar want die is eigenlijk binnen no-time in coma. Ik heb haar bij mij genomen in bed, lekker tegen me aan in mijn glitter-discopak. Na zo’n 5 minuten was ze weg en heb ik haar overgelegd, het viel mij wel gelijk op dat ze aan het klappertanden was. Toen twijfelde ik al.. dit had ik nog nooit meegemaakt. Ik heb nog 10 minuten op de hal gezeten om te luisteren of ze rustig bleef slapen. Ze begon te huilen, maar op de een of andere manier dacht ik bij mijzelf dit is niet goed! Ik tilde haar uit bed, en flats! Vloedgolf 1 spoot eruit. Oké en nu? Sta je dan.. helemaal doorweekt. Snel maar naar beneden gelopen en Sonny geroepen voor hulp. Onderweg spuugde Junes nog veel meer, arm kind. Maar eruit is eruit! Papa die nam het gelukkig over en zette Junes onder de douche. Ik liep inmiddels in mijn joggingpak en een knot in mijn haar. Junes was gelukkig wat opgeknapt maar super moe. Alles weer lekker schoon en een 3e poging tot slaap. Gelukkig dutte zij in en hebben wij haar pas om 08.00 uur in de morgen gehoord. De rest van mijn avond was dus relaxt. Om 12 uur geproost op een mooi nieuw jaar, met onze dierbaarste vrienden om ons heen. Op de bank geploft met de meiden, gehangen en gelachen! Een discoavond wat eventjes anders liep. Ze noemen het ook wel het leven van een moeder.
Veel liefs & hopelijk weer tot ziens.
-xxx- Alison & Junes.
