Wat een gezin zoal met zich meebrengt zijn de oh zo vele tradities.In ons geval: de feestdagen, de bonte avond met een familieweekend, op de terugreis van de vakantie langs de MC Drive, in mei altijd een paar dagen op de camping in Drenthe etc. Van die dingen die elk jaar weer vast staan en met zekerheid gepland worden. Voor de kids ook lekker duidelijk en stuk voor stuk dingen waar ze zich op verheugen.
Rob en ik zijn 13 jaar geleden getrouwd in een mooi klein kerkje: de Oude Jan hier in Velp. Onze oudste was toen 9 maanden en 9 maanden later werd onze honeymoon baby geboren. Nu gaan we bij elke anniversary picknicken in de tuin van de Oude Jan. Het is zo ontstaan. We maken lekkere hapjes, alles in een mand, kleedje en een bal mee. Dit jaar liep het anders omdat mijn jongste zus ging trouwen, 2 dagen later. Ik ben op 7 juli getrouwd en zijn nu op 9 juli. Doordat ik ceremoniemeesteres was, kon ik me alleen op de aankomende bruiloft focussen. We hebben het dus nu ietsje later gevierd.
We staan met de zon op, wat een mooie dag. De kinders helpen mee met de hapjes maken. Ik had croissants met een reep kinderbueno erin bedacht, gevulde tortilla, broodjes en wafels. Voor iedereen wat lekkers. Mijn tweede puber (net wakker) baalt dat hij niet gelijk mag aanvallen en moet wachten tot we ter plaatse zijn, voor hem is het een picknick ontbijt. Het fototoestel gaat ook mee, ik werp een blik op de kinderen …. Hier en daar stuur ik nog een beetje bij qua kleding en dan kunnen we gaan.
Ik heb het in mijn hoofd hier een blog over te schrijven met bijbehorende foto’s dus heb ik i.p.v. het lelijke picknickkleed een sprei mee, een Perzisch tapijtje, toch leuk gestyld denk ik bij mezelf als ik het allemaal klaarzet. Rob heb ik zo gek gekregen om een pallet op wieltjes mee te zeulen. Als alles klaarligt en gefotografeerd is mag iedereen eindelijk pakken en eten. Dan schop ik mijn hakken uit, leg mijn hoofd in het gras en heb ik een binnenpretje, je moeder zal maar blogger zijn….. Na het eten doen we een potje buskruit.
Dan maken we nog een paar kiekjes, doen we elk jaar en ik heb alle foto’s verzameld in een mooi boek. Het is supergaaf om de kinderen en ons gezin te zien groeien. Ons eerste jubileum vierden we met Sam die anderhalf was en Mik een baby. Bij ons driejarig jubileum was ik zwanger van nummer 3, het jaar daarop zwanger van nummer 4 en 4 jaar later zwanger van Pleun.
En dan willen de oudste 2 graag verder gaan met hun eigen programma, schattig vind ik het dat ze zonder mokken mee gaan, braaf op de foto… Tja op dit soort momenten kun je maar beter meewerken hoor je ze denken. Voor de ‘kleintjes’ kan deze gezelligheid niet lang genoeg duren 🙂
Tradities komen niet dagelijks voor maar wel erg leuk voor je gezin. Tradities zoals hierboven geschreven zijn voor ieder gezin anders en zorgt ervoor dat je gezin een soort eigen identiteit krijgt. Deze eigen identiteit geeft verbondenheid, het is iets wat alleen van jullie is. Onze jaarlijkse picknick sessie in de tuin van het oude kerkje koesteren we dan ook als waardevolle herinnering.
Lees ook de review die Merel schreef over dit toffe item: Pak je tas we gaan!
You might also like
