Ik word helemaal gek van de sale-flow waar ik in zit. Overal waar ik de afgelopen weken kijk is het uitverkoop. Echt, het ene koopje na het andere dient zich aan. Voor mezelf, maar vooral ook voor de kids. Supergave jeans voor een prikkie, luchtige jurkjes voor volgend jaar zomer met 70% korting, leuke rokjes die best doorgedragen kunnen worden deze winter: doen! Met een beetje inschattingsvermogen en wat lef scoor je de vetste deals. De tijd vliegt en voor ik het weet heb ik de hele avond online zitten shoppen. Ondertussen druk op WhatsApp met een vriendin die aan dezelfde kwaal lijdt (fijn, een medestander).
Mijn mailbox stroomt vol met nieuwsbrieven die korting op korting aanbieden. Waar ik normaal winkelmandjes vollaad zonder iets te kopen, besluit ik nu het dan allemáál maar te kopen. Wat niet goed is gaat, hup, terug! Lang leve gratis verzenden en retour. Het eindbedrag is wel even slikken, maar hé er gaat toch nog wel wat terug zeker?! Omdat ik toch een beetje moe word van dat gedoe met die Random Reader heb ik de limiet van m’n Bankieren App heb voor het gemak maar gewoon verhoogd. Dan is het écht met 1 klik gekocht als ik op de bank lig te shoppen en te appen. De ware koopjesjager in mij haalt haar hart op en ik kan haast een patroon ontdekken in de prijsstrategie van mijn favo webshops. De ene week schreeuwen ze de korting niet zo hard van de daken maar koop je het desondanks met 60%. De week erop krijg je op alles 50% + 10% extra en dan betaal je weer een paar euri meer. Wacht je langer dan kun je geluk hebben: verdere afprijzingen. Of pech en kruipt de prijs weer omhoog in plaats van omlaag. Slimmeriken ;-). Reden te meer om snel te handelen. Klik en daar gá ik weer. Maar deze week heb ik het punt bereikt dat ik er klaar mee ben. Met mezelf welteverstaan.
Dat ging zó: ik zag in een gewone winkel en stel leuke leren laarsjes -afgeprijsd!- die Roos erg leuk zouden staan. Maar ja, ze heeft al twee paar shoes om de herfst mee te beginnen, de bestellingen van afgelopen dagen moeten nog binnenkomen en je kunt niet alles kopen. In de volgende winkel kwam ik jurkjes tegen die superleuk bij die laarsjes zouden staan. Jurkjes afgerekend en toch terug naar de schoenen. Wat bleek? Uitverkocht! GVD. Heb ik weer. Dit was de aanleiding voor een ware klopjacht op laarsjes. Eerst wilde ik die laarsjes waar ik op misgegrepen had. Toen die ook online overal uitverkocht bleken: leuke laarsjes in dezelfde stijl. Gevolg? Ik heb 11 paar kinderschoenen thuis staan. ELF! Oeps. Sommigen met korting maar sommigen ook niet. En veelal dubbele maten zodat ik niet het risico loop dat Roos een maat groter/kleiner moet en dat die er dan dus niet meer zijn…
Als de postbode geweest is voel ik een mengeling van nieuwsgierigheid: ‘hopelijk is het net zo leuk als dat het leek?’ Schaamte: ‘Oo men, wat veel! En uhm… wat heb ik ook weer allemaal besteld?!’ en opluchting: ‘gelukkig is deze enorme berg dozen niet bij de buren afgeleverd.’ Roos staat in de startblokken om uit te pakken, maar is nergens te bekennen wanneer er gepast moet worden. Ze schopt, wurmt, wringt en brult. Verbazingwekkend genoeg gaat ze uiteindelijk overstag omdat ze in ruil voor schoenen passen, een van haar nieuwe jurkjes aan mag, de ijdeltuit! Nu komt het moeilijkste: kiezen! Uiteindelijk valt de keuze op een paar leuke zwarte veterboots. NIET in de sale. Hebben we dat weer. Maar ok, wel voor een prima prijsje. Superwijs voor die kleine meid!
De rest gaat retour en nu koop ik niks meer. Of iniedergeval geen shoes
Beloofd! 😉
