Wat hebben wij een fijne maand achter de rug. Carlo en ik geven elkaar vaak een nachtje weg cadeau, om daar vervolgens lekker samen van te genieten. We zitten vaak met een leuke -cheap ass- aanbieding in een mooi hotel – met mega bed en lekker ontbijt- aan de snelweg met een romantisch uitzicht op de gele neon letters van de MC Donalds. We zoeken dan altijd een hotel uit, dichtbij een grotere stad met leuke shops, pleinen met terrassen en leuke restaurantjes. Inmiddels hebben we alle provincies al gehad geloof ik. De kinderen vinden het ook de gewoonste zaak van de wereld en zelfs leuk als papa en mama weg gaan. We sturen dan foto’s en mini vlogs door zodat ze er ook een beetje bij zijn. Van oma en opa krijgen we dan de leukste filmpjes terug vanuit de dierentuin of een binnenspeeltuin. Ik heb het idee dat het voor hun ook quality time is. Opa’s en vooral oma’s geven toch altijd weer andere aandacht aan de kinderen. Intens veel geduld en zo liefhebbend. Dat is mooi en waardevol. Wij hebben geluk.
Afgelopen Kerst deden wij elkaar weer een uitje cadeau. Ik een luxe hotel overnachting aan Carlo en hij mij een midweekje Parijs. Toevallig hadden we beide gepland in de voorjaarsvakantie een schoolvakantie waar wij kindloos zijn, want mijn schoonmoeder neemt de kinderen die week altijd mee naar een leuk bungalowpark. Dat is altijd een feestje voor zowel de kids als voor ons. Zijn ze weg dan pakken we het huis flink aan. Iets dat veel fijner is zonder kinderen. Dan kan je net even die prulletjes weggooien zoals zo’n kleefhandje uit zo’n automaat of een hysterische Elsa tekening die de gang domineert omdat ze daar met heftig gekleurde masking tape is opgeplakt door onze dochter. Als de kinderen erbij zijn dan goochelen ze op de een of andere manier dat kleefhandje weer uit de afvalzak of hangt Elsa met koffiedrab ineens op mijn kledingkast. Ik vul in zo’n week de dichtstbijzijnde Kringloop weer met allerlei zooi aan en koop dan ook weer allerlei zooi terug volgens Carlo, maar ik noem het gewoon kringloop treasures. Na een paar dagen voel ik mij weer super fijn in mijn opgeruimde huis/hoofd. Als we dan samen weg gaan dan vult dat lege hoofd zich vaak de eerste dag of de dag voor vertrek met allerlei rampscenario’s. “Wat als ik op het metro perron in Parijs sta en er gooit een of andere mafkees een knaltasje mijn richting op of wat als de kinderen een auto ongeluk krijgen”. Verschrikkelijke gedachtes, bah. Waarom krijg je die gedachtes als ouder? Of beter gezegd als moeder? want ik geloof dat Carlo er geen last van heeft. Ik spreek die gedachtes dan vaak even uit. Carlo verklaart me dan voor gek. Kalmeert me dan weer met een lekker glaasje wijn en zegt dingen als “je moet genieten joh en je niet zo druk maken. We maken er gewoon weer een mooie week van”. Dan denk ik: “ja, dat is ook zo, genieten van het samen zijn en herinneringen maken. Wij samen maar ook de kinderen met opa en oma. Meestal is het maar even dat nare gevoel en kan ik me daarna volledig storten op het leuke uitje.
We reden met zijn tweeën afgelopen voorjaarsvakantie naar Parijs. Heerlijk met een take away koffie in mijn hand turend naar de landschappen en de huizen die we passeerden. Ik kan dan bij ieder huis een verhaaltje maken. Hoe zou ik in dat boerderijtje wonen met mijn gezin. Honden op het terrein, een grote schuur waar Carlo meubels maakt, een grote speelzolder met hangmatten en een schommel in de grote boom, beide een toffe auto (ohja ik fantaseer mezelf wel altijd met een paar tonnen op de bank) , een moestuin en misschien zou ik wel kunnen trouwen op het idyllische binnenplaatsje. Enfin we fantaseren wat af. In Parijs ga ik rustig verder met mijn gedroom en ik neem Carlo daar in mee. We kijken bij de makelaar in het raam en kiezen een huis uit waar wij wel willen wonen. Dat we dat dan als tweede huis hebben waar ook onze vrienden en familie kunnen logeren. Vind ik leuk!We hadden niet echt heel lekker weer de eerste twee dagen in Parijs. Maar ken je dat, dat je door de stromende regen loopt en het water van boven naar beneden de straat af gutst en je je natte sokken in je schoenen voelt soppen, mascara over je wangen en dan denkt F… it! Ik ben super gelukkig!
You might also like
