Mijn eerste week van voorbereidingen en besprekingen zitten er weer op! Na 5 weken met mijn kids te hebben doorgebracht, zonder wekker en iedere dag weer wat nieuws te mogen bedenken ” wat zullen we vandaag voor leuke dingen gaan doen?” is het weer tijd voor het gewone leven. Ik vind vakantie heerlijk en houd van de momenten waarin even niets moet. De extra tijd met je kinderen en ze zien groeien in die paar weken. Wat was het gezellig maar o wat ben ik blij dat we nu weer in het gareel mogen. Even weer die structuur erin.
Het is laat nu, heel laat. Ik zie de klok 2 uur, 3 uur worden. Wat is er met me aan de hand? We hadden een super leuke avond. Juul was vanavond uit logeren en met Morris zijn we naar het centrum gefietst om lekker sushi te gaan eten en een glimp van het Jazz in de gracht festival mee te pikken. De stad was sfeervol, de mensen vrolijk echt allemaal heel gezellig. Wat houd ik van mijn stadje! Na een gezellige avond met zijn drieën gingen we redelijk op tijd naar bed. Ik heb zin in het nieuwe schooljaar! Ik zie het ook altijd een beetje als een nieuwjaar met nieuwe goals zowel in de klas als voor mezelf. Wel lig ik nu, dit laatste weekend voordat de school start ineens wakker. Why? Ik ben echt al de hele nacht aan het spoken. Is het piekeren? Adrenaline naar het onbekende en leuke nieuwe jaar? Ik weet t niet. Mijn hoofd zit vol met ideeën- wat wil ik mijn leerlingen allemaal leren- , angsten -zullen Morris en Juul het wel leuk hebben met hun nieuwe juf- en ratelt maar door. Hmmmz. Ik wil slapen en niet zo piekeren. Ik probeer te denken aan de leuke dingen die we vandaag en in de vakantie deden. Ineens is er een soort schuldgevoel naar mijn kinderen. Ik had nog meer willen doen deze vakantie. Ahh, we wilden zo graag naar het buitenland of in Nederland ergens een paar nachtjes slapen. Gelijk zegt dan een stemmetje in mij “doe niet zo gek, die kids hebben het heerlijk gehad”. Zelf heb ik heel wat dingen in en om het huis opgeruimd en aangepakt, en Carlo had niet zoveel vrije dagen meer, dus we konden niet eens weg. Maar waarom ben ik dan toch niet tevreden?! Het begint buiten harder en harder te regenen! Ik luister naar de onrustige regenbuien.. zou het, het weer zijn waarom ik zo onrustig ben op dit moment. Zo werkt het in mijn klas wel altijd. Wanneer het buiten stormt dan zijn de kinderen ook echt niet te houden. Wellicht is dat nu ook bij mij. Alleen de rest van het huis heeft nu nergens last van hmmz.
Ik wil uitgerust zijn voor de eerste “drukke” schoolweken. Die eerste weken vreten energie. Zo wil ik alle leerlingen zo goed mogelijk leren kennen en zullen zij ook mij “uitproberen” en moeten leren kennen. Er staan al oudergesprekken gepland van al mijn 30 leerlingen, een ouderavond een ouderbijeenkomst en een training op de maandagavond. Mijn lessen wil ik goed voorbereiden en er is een nieuwe methode die ik mij nog even eigen moet maken. Allemaal stuk voor stuk heel leuke dingen, maar het vreet dus echt tijd en energie. Zeker naast een gezin met jonge kinderen. Op school -mijn werk- ben ik vrolijk en geef ik de volle 100% wanneer ik dan na een pittige dag thuiskom ben ik vaak op. Leeg en moe. Carlo weet inmiddels wanneer mijn hectische weken op school zijn en is altijd zo begripvol en lief. Ik bof echt met hem! Maar aan die energie wil ik echt wel even wat doen! Sinds kort neemt mijn buurvrouw tevens “personalcoach” mij op sleeptouw naar de sportschool. Zij werkt daar en ik ben daar sinds een paar maanden lid. Het is fijn om iemand te hebben waar je op kan bouwen die het ook begrijpt wanneer je een offday hebt en precies weet hoe ze me weer de sportschool in moet krijgen. Het is heel gezellig om dit samen te doen, maar of de sportschool ooit mijn beste vriend wordt? I dont’t know! Maar voor nu op naar meer energie.
Heb je tips om energieker te worden..? Deel ze met Mama Glossy door onderaan mijn blog te reageren. Ik ben namelijk reuze benieuwd.
You might also like
