Iedere week delen wij op Mama Glossy een bevallingsverhaal van één van onze lezeressen, deze week het prachtige verhaal van Rianne!
Op zondag 3 maart 2019 ben ik gestript door Noor Rijnberg (collega, vriendin, tropenarts en gynaecoloog in opleiding). De weken ervoor rommelde het al, veel last van harde buiken, voorweeën en zelfs bij 39 weken opgenomen geweest in verband met hoge bloeddruk en verdenking zwangerschapsvergiftiging.
Op maandag ochtend 4 maart 2019 om 04:00 begonnen de voorweeën weer, nu elke 10 minuten. Het waren weeën die in mijn benen zaten en als ze kwamen, kon ik niet praten. Deze weeën zetten niet door, dus ik ben die ochtend Day naar opa en oma gaan brengen, ben bij de bakker langsgeweest en daarna thuis in bad. ’s Middags om 13:00 waren de weeën nog steeds om de 10 minuten aanwezig en ik ben toen in bed gaan liggen. De weeën namen toen af, waarbij ik als moeder flink teleurgesteld was, want ik wilde zo graag bevallen van mijn tweede wondertje. Ik was op dat moment 40 weken zwanger en 5 dagen.
Om 17:00 ben ik gaan koken, de weeën begonnen weer en kwamen toen om de 5 minuten. Als er een wee kwam, ben ik op een soort skippy-bal gaan zitten, dit gaf verlichting.
’s Avonds hebben we nog met elkaar gegeten, bij een wee wreef Day over mijn rug, ik ben nog met Day in bad gegaan en hebben we nog een hele dikke knuffel aan elkaar gegeven, waarbij ik Day vertelde dat ze morgen grote zus zal zijn. Day ging gelijk slapen en voelde aan dat ik pijn had en dat er wat ging gebeuren.
Om half 8 ’s avonds zijn we de weeën gaan timen, ze kwamen om de 3,5-4 minuten en waren flink aanwezig. Om 21:00 hebben we de verloskundige gebeld, die zou komen na haar overdracht. Om 22:45 ben ik op de bank gaan liggen, ik zat al 3 uur op een bal en had een zere rug. Toen ik net op de bank lag en de eerste wee kwam, braken me vliezen. Ik riep je vader en hij schrok zo hard, dat ik zijn iphone X door de woonkamer zag vliegen. Hij was zenuwachtig en blij dat het doorzetten. Hij moest mij helpen van de bank af te komen door mijn beenweeën heen. Toen ik eenmaal stond, verloor ik een slijmprop en veel vruchtwater, wat helder was.
Opnieuw hebben we de verloskundige gebeld, zij was namelijk nog niet langs geweest bij ons. Na ons tweede belletje stond ze binnen 5 minuten bij ons op de stoep. Ik vertelde dat ik beenweeën had en dat de weeën nu om de 2-3 minuten kwamen. Ze heeft toen gekeken en ik had pas 2 cm ontsluiting. Bij de vraag of ik naar het ziekenhuis wilde voor pijnstilling, hoefde ik niet na te denken. Dat was voor mij heel belangrijk, want bij Day had ik ook beenweeën, 10 uur lang opgevangen, maar dat kostte enorm veel energie.
Opa Frank en oma Renske hebben we ondertussen gebeld en waren onderweg om Day op te halen, zodat wij naar het ziekenhuis konden. Eenmaal in de auto, onderweg naar het ziekenhuis, kwamen de weeën nog frequenter en waren ze erg heftig omdat ik het zittend lastig kon opvangen. De verloskundige haalde me op met een rolstoel en je vader rende achter ons aan met als belangrijkste, de skippy-bal (dan waren de weeën nog een beetje op te vangen).
Eenmaal op de verloskamer kreeg ik te horen van de gynaecoloog, dat ik niet op de skippy-bal mocht zitten, maar op de verlostafel moest liggen voor gedurende 30 minuten, want er moest een CTG (hartfilmpje van Julie) worden gemaakt. Als deze goed was, mocht ik na 30 minuten pijnstilling krijgen. In de verloskamer was de gynaecoloog, een co-assistent, de verloskunde en een verpleegkundige aanwezig. De gynaecoloog begon de twee wijze van pijnstilling uit te leggen, PCA en epiduraal, terwijl ondertussen een infuus in mijn hand werd geprikt. Tijdens de uitleg van de gynaecoloog voelde ik dat de weeën niet meer weg gingen, ze bleven hangen en kreeg dus geen moment van rust. De gynaecoloog zag dit en om 00:15 toucheerde hij, ik had ineens 5cm ontsluiting.
Op dat moment vroeg je vader om wat water, de verloskundige vroeg of dit voor mij was en hij antwoordde: ‘Nee, ik het is voor mij, ik voel me niet lekker en heb het erg warm.’ Je vader kreeg gelijk wat te drinken en natte washanden in zijn nek. (ik zei gelijk, je hoofd tussen je benen en appelsap)
De gynaecoloog hield zich met mij bezig en vroeg mij om op de linker zij te gaan liggen (het CTG was niet zo mooi, want je hartslag viel af en toe weg). Ik draaide op me linker zij en keek je vader nu aan. Het ging snel beter met hem, maar toen ik op me linker zij lag voelde ik gelijk dat jij in mijn geboortekanaal naar beneden werd geduwd en ik voelde de ontsluiting groter worden. Ik zei tegen je vader, ons kleine meisje is er zo en vertelde dit aan de gynaecoloog en opnieuw keek hij… hij zei, je hebt nu 8.. eeeuh 9… en nu 10cm ontsluiting, er werd op dat moment een draadje geplaatst in je hoofd voor je hartslag en hij zei daarna draai maar weer terug op de linker zij.
Ik deed dit en nog geen 5 minuten daarna kreeg ik persweeën, waarbij ik de eerste 2 persweeën heb opgevangen, daarna in rugligging mocht persen en ik voelde dat jij kwam. Ik heb 3x geperst en daar was je lief mooi wondertje!!.. Ik heb je aangepakt.. JULIE MARIELISA! WAUW wat was jij mooi, je huilde, je was mooi van kleur en je had geen smeer meer op je huid zitten.. Een bos met zwarte haartjes, de geur die jij bij de droeg, heerlijk.. ik kan nu ik het verhaal opschrijf nog steeds jou ruiken..
Je had een mooie kleur, je huilde goed door en ik kon niet blijer en gelukkiger zijn, want je was er!! Om 00:51 ben je geboren. Ik heb nooit pijnstilling gehad, het CTG heeft misschien net een half uur om me buik heen gezeten. Het ging ineens allemaal zo snel.
Achteraf was ik zo blij dat het zo snel was gegaan en dat jij het ook zo goed had gedaan. Toen je heerlijk op me borst lag werd er verteld dat je in het vruchtwater had gepoept, meconium en dat de kinderarts langs moest komen, voordat we naar huis mochten.
Jij lag heerlijk bij te komen op me borst, je trotse vader knipte de navelstreng door toen hij uitgeklopt was (we hebben het ook natuurlijk even gevoeld, heel bijzonder).
Daarna heeft de verloskundige testen met je gedaan, terwijl je helemaal onder de poep zat, alles was goed met jou. Gelijk daarna knuffelen met papa en later aan de borst. Dat is en blijft zo bijzonder, want je hapte gelijk en begon met drinken. Je bent een kanjer.
Na een uurtje was iedereen weg en was er rust in de kamer. Om 03:00 waren we je aan het bewonderen en lag je weer in de armen van je vader. Toen liet je ons ineens erg schrikken, je spuugde bloed, en best veel. We hebben op de noodbel gedrukt, ze zeiden dat het normaal was na de bevalling en later kwam de kinderarts en die keurde je goed.
De volgende dag waren we nog in het ziekenhuis, je had heerlijk geslapen en al een aantal keer aan de borst gedronken. We zagen wel dat je misselijk was, en je spuugde dan ook nog een aantal keer bloed.
Om 09:00 in de ochtend kwam je trotse zus, ze was zo intens blij en tot op de dag van vandaag laat ze je niet meer los!
You might also like
